Powiatowo gminne obchody Narodowego Święta Niepodległości.
Powiatowo gminne obchody Narodowego Święta Niepodległości.
Starosta Powiatu Gryfickiego Ryszard Chmielowicz oraz Wójt Gminy Rewal Konstanty T. Oświęcimski zapraszają 11 listopada br., do udziału w uroczystości upamiętniającej odzyskanie przez Polskę niepodległości. Obchody rozpoczną się o godz. 11.00 w kościele pw. Najświętszego Zbawiciela w Rewalu, gdzie zostanie odprawiona msza św. w intencji Ojczyzny oraz koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu chóru Amber Singers. Ceremonię uświetni wojskowa asysta honorowa 36. Mrzeżyńskiego Dywizjonu Rakietowego Obrony Powietrznej.
O godzinie 12:00 zostanie odśpiewany Mazurek Dąbrowskiego w ramach ogólnopolskiej akcji „Niepodległa do Hymnu”.
Po uroczystości odbędzie się pochód, przy akompaniamencie orkiestry Red Swing Low, do Dworca Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej w Rewalu, gdzie rozpocznie się Piknik Patriotyczny. Każdy będzie mógł spróbować oryginalnej Grochówki Legionowej, zupy dyniowej, rogali świętomarcińskich i innych smakołyków. Nadmorska Kolej tego dnia zorganizuje bezpłatny przejazd pn. „Pociągiem do Niepodległej”, który przywiezie gości piknik. Punktem kulminacyjnym będzie inscenizacja przyjazdu Brygadiera Józefa Piłsudskiego do Warszawy w wykonaniu Grupy Rekonstrukcji Historycznych „Nałęcz”. Podczas pikniku wystąpi znany zespół „Ania i Tomek Trust”, który zaprosi wszystkich do wspólnego śpiewania.
Serdecznie zapraszamy do wspólnego uczczenia tego wyjątkowego święta!
Dzień Wszystkich Świętych
Jest to czas refleksji nad fundamentalnymi sprawami życia i wiary, czas skupienia i modlitwy.
1 listopada Kościół katolicki obchodzi uroczystość Wszystkich Świętych. Dzień ten kojarzy się dla wielu ze zniczem, z grobem bliskich osób, z cmentarzem, dla innych z wiązanką kwiatów, jeszcze dla innych z modlitwą i pamięcią o tych, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności.
W tym dniu udajemy się na cmentarz i odwiedzamy groby naszych bliskich, przyjaciół, rodziców, krewnych, znajomych, stawiając kwiaty, zapalając znicze – symboliczny „płomyk nadziei”.
Oprócz cmentarzy odwiedźmy także miejsca pamięci w naszej gminie, pamiętając o tych, którzy tworzyli od dziesięcioleci dobrobyt naszej małej Ojczyzny.
Pomnik w Trzęsaczu fot. P. Pawłowski
Ostatnie dni października stanowiły dla Stowarzyszenia Śpiewaczego Amber Singers okres intensywnej pracy chóralnej…
… Kilkudniowy pobyt w Karpaczu upłynął pod znakiem warsztatów chóralnej emisji głosu, których uwieńczeniem był koncert połączonych chórów: Chóru Ekumenicznego z Karpacza i Chóru Amber Singers z Rewala w malowniczej Świątyni Wang. W miejscu tym – jak zauważył Proboszcz tamtejszej Parafii Ewangelicko-Augsburskiej, ksiądz Edwin Pech – doszło do spotkania morza z górami i faktycznie był to czas niezwykły, pełen życzliwości i serdecznej atmosfery. Podczas pobytu w Karkonoszach rewalski chór odwiedził również Burmistrza Karpacza, Pana Radosława Jęcka, przekazując pozdrowienia od Wójta naszej Gminy, Pana Konstantego Tomasza Oświęcimskiego. Spotkanie zaowocowało planem rozpoczęcia współpracy na gruncie muzycznym jak i również chóralnej promocji Rewala w Karpaczu, jako mieście partnerskim naszej Gminy.
Ostatnie kursy regularnego sezonu przewozowego nadmorskiej kolejki.
W sobotę, 28 listopada 2023 r. kończy się regularny sezon przewozowy Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej. Oznacza to, że od tego momentu pociągi jeździć będą wyłącznie w trybie kursów specjalnych.
Weekendowe kursy październikowe kończą regularny sezon przewozowy, który rozpoczął się w tym roku już 28 kwietnia. Zakończenie sezonu przewozowego nie oznacza jednak, że nadmorska kolejka nie pojawi się już do końca roku na wąskotorowym szlaku.
Pierwszą okazja do ponownego skorzystania z wąskotorowych przewozów turystycznych nadarzy się bowiem już w sobotę, 11 listopada br. W tym wyjątkowym dla wszystkich Polaków dniu odbędą się w Rewalu powiatowo- gminne obchody Narodowego Święta Niepodległości, na które będzie można dojechać pociągiem Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej.
W programie imprezy, oprócz oficjalnej uroczystości, zaplanowany został piknik patriotyczny na dworcu kolejowym w Rewalu. W punkcie kulminacyjnym imprezy odbędzie się inscenizacja przyjazdu Józefa Piłsudskiego „Pociągiem do Niepodległej”, którą przedstawią członkowie Grupy Rekonstrukcji Historycznej „Nałęcz” z Trzebiatowa. W programie pikniku znajdzie się wiele atrakcji, na które już dziś serdecznie zapraszamy.
O szczegółach obchodów Narodowego Święta Niepodległości oraz o świątecznym rozkładzie jazdy Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej będziemy informować już wkrótce na stronie internetowej www.kolej.rewal.pl
Historyczne czwartki w Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu
O rakietowych tajemnicach Niechorza, poligonie przeciwlotniczym w Mrzeżynie oraz walkom o przyczółek Horst w marcu 1945 roku, mogliśmy dowiedzieć się podczas wieczoru w Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu. 19 października 2023r. wystartował tam nowy cykl spotkań pn. Historyczne Czwartki. Licznie zgromadzoną publiczność, która wypełniła do ostatniego miejsca, salę konferencyjną niechorskiego muzeum powitał Wójt Gminy Rewal Konstanty Tomasz Oświęcimski. Otwarte wykłady połączone z dyskusją i nieskrępowaną rozmową przy kawie i herbacie mają służyć przybliżeniu i upowszechnianiu historii lokalnej. To spotkania z regionalistami i hobbystami dające możliwość wymiany informacji i uzupełnienie wiedzy o naszej „Małej Ojczyźnie”.
Celem projektu jest budowanie poczucia tożsamości wśród mieszkańców Pomorza zachodniego, utrwalanie narodowego dziedzictwa w obszarze kultury i historii, wychowanie młodego pokolenia pod hasłem „o przeszłości dla przyszłości” a przede wszystkim integrowanie środowiska pasjonatów historii, naukowców i badaczy, kadry oświatowej, edukatorów i kolekcjonerów.
W programie pierwszego spotkania znalazły się trzy wystąpienia zaangażowanych entuzjastów historii regionalnej z Powiatu Gryfickiego. Militarną historię Mrzeżyna i Pogorzelicy – przywołał w ciekawym wystąpieniu okraszonym unikatowymi, nigdzie nie publikowanymi zdjęciami z lat 30 – tych XX w. emerytowany żołnierz zawodowy, ppłk rezerwy Paweł Grabowiec. Autor prezentacji, fotograf, twórca i administrator strony „Mrzeżyńskie klimaty” powiązanej z grupą publiczną „Mrzeżyno dziś”, dowodzący niegdyś 36. mrzeżyńskim dywizjonem rakietowym, przybliżył wielowątkową przeszłość niedostępnego na co dzień terenu. Dzięki interesującym, archiwalnym zdjęciom prześledziliśmy jego historię od poligonu przeciwlotniczego aż do jednostki rakietowej broniącej polskiego wybrzeża.
Następnie z Dariuszem Bienkiem miłośnikiem historii i regionalistą wyruszyliśmy Z wioski rybackiej na podbój kosmosu, czyli rakietowych tajemnic Niechorza ciąg dalszy…. Autor od 1990 roku publikuje artykuły, przede wszystkim o tematyce historycznej, na łamach wielu czasopism: „Z biegiem Regi” (Gryfice), „Kościół nad Odrą i Bałtykiem” (Szczecin), „Łobeziak” (Łobez), „Łabuź” (Łobez), „Ziemia Reska” (Resko), ‘Kurier Trzebiatowski” (Trzebiatów), „Gazeta Płotowska” (Płoty), „Biuletyn Karnicki” (Karnice), „Dwutygodnik Gryficki” (Gryfice), „Gryfickie Echa” (Gryfice), „Echo. Tygodnik Regionalny” (Gryfice, Trzebiatów, Ploty, Rewal, Brojce, Karnice, Nowogard, Kamień Pomorski, Dziwnów, Golczewo). W publikacjach pokonferencyjnych pt.: „Trzebiatów – spotkania pomorskie” (2003-2013) ukazało się jego 11
Dariusz Bienek przywołał kilka opracowań nt prób rakietowych które odbywały się w Niechorzu przed wybuchem II w. św. Ciekawy artykuł ukazał się 26.10.1929r. w Stuttgarter neues Tagblatt:
„(…) Rakieta kosmiczna (…), ma zostać wystrzelona 25 listopada w nadbałtyckim kurorcie Horst niedaleko Treptow an der Rega. Pierwotnie wystrzelenie miało nastąpić na Greifswalder Oie, ale ponieważ ta wyspa jest rezerwatem przyrody, plan musiał zostać porzucony.
Nadbałtycki kurort Horst na Pomorzu ma strome brzegi i wysoką latarnię morską. Rakieta zostanie wystrzelona kilkaset metrów na zachód od tej wieży (…). Pierwszym krokiem jest wystrzelenie dwóch rakiet (…)”…
Z kolei czasopismo pt. „Die Woche. Moderne Illustrierte Zeitschrift” z 1930 roku ukazało zdjęcie Hermanna Obertha, który z wnętrza niechorskiej latarni obserwował przebieg prób z rakietami. Najprawdopodobniej również po 1942 roku w Niechorzu obserwowano próbne przeloty rakiet V-1 z Wojskowego Instytutu Badawczego w Peenemünde…
Należy dodać, że ówczesne Niechorze było miejscem gdzie podczas licznych prób, spotkali się wszyscy ojcowie niemieckiej techniki rakietowej z prof. Hermannem Oberthem i Wernerem von Braunem na czele.
Tu autor zaprezentował również unikatowe zdjęcie z pokazujące nieznaną wcześniej wieżę obserwacyjną górującą nad niechorskim klifem opodal latarni morskiej.
O badaniach na przełomie lat 20 – 30-tych XX wieku z rakietami niemieckimi, rozpisywały się czasopisma na całym świecie. Ślady te można znaleźć m.in. w The New York Times jak i w wydawanym we Lwowie „Czasopismo Techniczne”.
Do bardzo interesującej historii z próbami rakietowymi w dawnym Horst wkrótce powrócimy…
Bitwę o przyczółek Horst – czyli przyczynek do historii zapomnianej bitwy II wojny światowej – opisał gryficzanin Wojciech Jarząb – niestrudzony badacz i popularyzator historii Pomorza. W latach 90. XX w. redaktor i wydawca prasy regionalnej: „Wiadomości Reskich”, „Gazety Płotowskiej”, „Gryfickich Ech” oraz „Biuletynu Informacyjnego Rady Miejskiej w Gryficach”; autor cyklu artykułów pt. „Historie z miasta Greifenberg”, ukazujących się co tydzień w „Gryfickich Echach” (lata 2005-2010). Autor ponad 200 jednokolumnowych artykułów popularyzujących historię miasta. Obecnie, zajmując się zawodowo informatyką i hydrotechniką, tropi tajemnice dawnego Pomorza, a szczególnie powiatu gryfickiego.
Podczas wystąpienia przybliżył tło historyczne zapomnianej bitwy, która odbyła się właśnie na terenie obecnej Gminy Rewal. Walki na przyczółku Host zapisały się w niemieckiej historiografii jako jedne z najkrwawszych epizodów ostatnich dni II w. św.
Historyczny czwartek przygotował i poprowadził Paweł Pawłowski, pełnomocnik wójta gminy Rewal ds. dziedzictwa kulturowego.
Już wkrótce na bazie wystąpień jakich mogliśmy wysłuchać w niechorskim muzeum, ukaże się cykl artykułów przybliżających mało znane wątki dot. przeszłości naszego wybrzeża. Ci którzy nie mogli uczestniczyć w Historycznym czwartku, będą mogli zapoznać się z relacją, jaką przygotował portal Gryfice 24 online.
Już 23 listopada br. zapraszamy na kolejne spotkanie z historią do Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu w ramach cyklu Historyczne czwartki.
Paweł Pawłowski
Wybory parlamentarne 2023 w Gminie Rewal
Mamy już pełną informację na temat wyników tegorocznych wyborów do Sejmu i Senatu. Pora więc na małe podsumowanie jak one przebiegały na terenie naszej gminy. Przede wszystkim nastąpiła jedna ważna zmiana, mianowicie zgodnie z nowymi wytycznymi powołano nowy obwód do głosowania w Śliwinie, mieliśmy więc cztery, a nie jak w latach ubiegłych trzy lokale wyborcze.
Nasi mieszkańcy, jak zwykle tłumnie zjawili się przy urnach do głosowania i jak zwykle mieliśmy wielu głosujących u nas „gościnnie”. W rezultacie możemy pochwalić się najwyższą frekwencją w powiecie gryfickim i jedną z najwyższych w województwie zachodniopomorskim – 82.39% !!!
A oto wyniki wyborów do Sejmu RP:
Koalicja Obywatelska – 45,70%
Prawo i Sprawiedliwość – 26,27%
Trzecia Droga – 13,42%
Lewica – 6,62%
Konfederacja – 5,56%
Bezpartyjni Samorządowcy – 1,23%
Polska Jest Jedna – 0.81%
Ruch Dobrobytu i Pokoju – 0.39%
Wśród poszczególnych kandydatów najlepszy wynik uzyskał mieszkaniec Rewal i dotychczasowy poseł na Sejm RP – Pan Artur ŁĄCKI – 709 głosów. Pan Artur ponownie został wybrany do Sejmu uzyskując w sumie 6100 głosów.
Serdecznie gratulujemy!
Bardzo dobre wyniki osiągnęli również: Sławomir NITRAS – 345 głosów, Marek GRÓBARCZYK – 303 głosy oraz Jarosław RZEPA – 156 głosów.
W głosowaniu do Senatu wygrała Pani Magdalena Kochan (KO) – 1939 głosów, 69,35%. Pani Halina Szymańska (PIS) uzyskała 857 głosów czyli 30,65%
W referendum w Gminie Rewal wzięło udział jedynie 36,45% uprawnionych do głosowania.
Pobierowo – historia nadmorskiego wczasowiska
Dzięki miłośnikom regionu i kontaktom z berlińskim archiwum do Urzędu Gminy w Rewalu trafiła ciekawa mapa Pobierowa z lat 40. tych XX wieku. Stała się ona przyczynkiem do dalszych poszukiwań informacji nt. przeszłości jednego z najpopularniejszych kąpielisk morskich na zachodnim wybrzeżu Bałtyku. Pobierowo położone wśród brzozowo-sosnowych lasów jest obecnie największą miejscowością Gminy Rewal.
Pierwsze informacje o Pobierowie są datowane na 1386 rok. Osada była lennem rodu von Kleist aż do XVIII wieku, gdy rodzina sprzedała posiadłość. W 1628 r. należało do mieszkającego tu Jurgena Kleista. Christian v. Kleist. odziedziczył je od swojego kuzyna Balzera Eggert’a v. Kleist. i pozostawił je swojemu lennemu następcy, dziedzicowi von Kleist i jego bratu Fryderykowi Wilhelmowi, którzy tam się udali 12 lipca 1706 r. Wieś przypadła pierwszemu z nich przez losowanie. Od niego dobro przeszło na jego syna Bogusława Henryka, a po jego śmierci, najpierw na jego najstarszego brata Daniela Fryderyka a potem na najmłodszego kapitana Antonia Georga v. Kleista, od którego wdowy z drugiego małżeństwa Juliane Elizabeth, urodzonej von Roller, dobro to wg kontraktu z 10 sierpnia 1779 r i dodatku do niego z 11 sierpnia 1779 r., zostało sprzedane za 9000 talarów podporucznikowi Casparowi Friedrichowi Wilhelmowi v. Paris, od którego jednak po 3 prawomocnych orzeczeniach z 18 lipca, 21 listopada 1788 r i 8 kwietnia 1789 r zostały odkupione przez starostę Johanna Joachima v Kleist za 8000 talarów.
Po śmierci starosty dobro przypadło jego kuzynowi, rotmistrzowi Otto Joachimowi Bernd Heinrich v. Kleist po tym, gdy jego bracia ustąpili mu 19 i 20 czerwca 1792r. swoich praw do lenna tych dóbr.
Rotmistrz Otto Joachim Bernd Heinrich v. Kleist sprzedał najpierw należący do dobra wiatrak 4 września 1801r. młynarzowi Dawidowi Weinkauf za prawa do dzierżawy wieczystej w zamian za dziedziczone pieniądze w wysokości 781 talarów 18 gr, kanon produktów naturalnych w wysokości 48 Sch żyta i 10 sztuk dobrych gęsi. Później jednak całe dobra Pobierowa zostało przydzielone wg umowy z 3 lutego 1803 r za 21.500 talarów jako dziedziczne dobro Danielowi Gottfriedowi Riedkmann, po tym kiedy król udzielił pozwolenia na sprzedaż pewnemu obywatelowi wg rozporządzenia gabinetu z 14 czerwca 1802 r i rekskrypcji z 17 lutego 1803 r. Po śmieci kupca w posiadanie dóbr pobierowskich wszedł jego syn Carl David Gottlieb R. i uzyskał swoje miejsce w matrykule z 1828, a jego następcą staje się od roku 1849 wnuk Hermann R. w którego rodzinie dobro znajduje się 66 lat.
W roku 1820 nastąpiło oddzielenie chłopów od majątku ziemskiego i chłopi utworzyli gminę Małe Pobierowo, podczas gdy majątek zachował nazwę Duże Pobierowo.
Księga gruntowa księstwa szczecińskiego wspomina o Dużym i Małym Pobierowie. Pobierowo Duże to lenno-rycerskie i wioska leżące na granicy okręgu gryfickiej nad Morzem Bałtyckim. Około 1780r. ma 6 mieszkalnych i 1 rzemieślniczy budynek, wiatrak i 10 wolnych od podatku budynków. Oprócz właścicieli majątku występuje jeszcze trzech gospodarzy. Wioska liczy wówczas 73 mieszkańców.
Oprócz tradycyjnych wówczas danin i podatków, na lokalnej społeczności ciąży dodatkowo czynsz melioracyjny w wysokości 6,20 groszy z powodu sumy 500 talarów przyznanych w 1779 r przez Króla Fryderyka II na ulepszenie tejże melioracji.
Funkcjonuje wówczas także Pobierowo Małe liczące 23 mieszkańców – nowa wioska z 4 domami mieszkalnymi i 9 wolnymi od podatków budynkami. Powstało ono poprzez regulacje stosunków gospodarczo-majątkowych Pobierowa, kiedy właściciel majątku Ridmann z 4 znajdujących się w tej wsi gospodarstw rolnych przelokował i wzniósł dla nich budynki. Na przełomie 1820-1821 roku to nowe osiedle uzyskało nazwę Pobierowo Małe, co zostało potwierdzone 26 czerwca 1821 r. przez Ministerialny Dekret. Od tego też czasu stare Pobierowo nazywane jest Pobierowo Duże. To właśnie tu znajdowała się szkoła. Jej założycielem był właściciel dóbr. Do szkoły uczęszczało 36 dzieci. Dochody nauczyciela wynosiły wówczas 100 talarów.
Na przełomie XIX i XX wieku Pobierowo było małą osadą rybacko rolniczą usytuowaną na południowym skraju lasów nad brzegiem dawnej pradoliny. Początki typowo wypoczynkowo kąpieliskowej charakterystyki Pobierowa, datuje się na około 1907 r., kiedy zauroczony miejscem, nauczyciel Frohreich wybudował nad morzem hotel „Seeblick”. Wtedy również inne rodziny zaczęły się osiedlać po zachodniej stronie miejscowości. W okolicy hotelu powstawały nowe budynki.
Stały koloryt miejscowości zapewniają łodzie rybackie. Obok przystani rybackich w Rewalu, Niechorzu i Pogorzelicy, także tutaj rybacy od wielu pokoleń wyprawiają się na morze.
W roku 1820 nastąpiło oddzielenie chłopów od majątku ziemskiego i chłopi utworzyli gminę Małe Pobierowo, podczas gdy majątek zachował nazwę Duże Pobierowo.
Księga gruntowa księstwa szczecińskiego wspomina o Dużym i Małym Pobierowie. Pobierowo Duże to lenno-rycerskie i wioska leżące na granicy okręgu gryfickiej nad Morzem Bałtyckim. Około 1780r. ma 6 mieszkalnych i 1 rzemieślniczy budynek, wiatrak i 10 wolnych od podatku budynków. Oprócz właścicieli majątku występuje jeszcze trzech gospodarzy. Wioska liczy wówczas 73 mieszkańców.
Oprócz tradycyjnych wówczas danin i podatków, na lokalnej społeczności ciąży dodatkowo czynsz melioracyjny w wysokości 6,20 groszy z powodu sumy 500 talarów przyznanych w 1779 r przez Króla Fryderyka II na ulepszenie tejże melioracji.
Funkcjonuje wówczas także Pobierowo Małe liczące 23 mieszkańców – nowa wioska z 4 domami mieszkalnymi i 9 wolnymi od podatków budynkami. Powstało ono poprzez regulacje stosunków gospodarczo-majątkowych Pobierowa, kiedy właściciel majątku Ridmann z 4 znajdujących się w tej wsi gospodarstw rolnych przelokował i wzniósł dla nich budynki. Na przełomie 1820-1821 roku to nowe osiedle uzyskało nazwę Pobierowo Małe, co zostało potwierdzone 26 czerwca 1821 r. przez Ministerialny Dekret. Od tego też czasu stare Pobierowo nazywane jest Pobierowo Duże. To właśnie tu znajdowała się szkoła. Jej założycielem był właściciel dóbr. Do szkoły uczęszczało 36 dzieci. Dochody nauczyciela wynosiły wówczas 100 talarów.
Na przełomie XIX i XX wieku Pobierowo było małą osadą rybacko rolniczą usytuowaną na południowym skraju lasów nad brzegiem dawnej pradoliny. Początki typowo wypoczynkowo kąpieliskowej charakterystyki Pobierowa, datuje się na około 1907 r., kiedy zauroczony miejscem, nauczyciel Frohreich wybudował nad morzem hotel „Seeblick”. Wtedy również inne rodziny zaczęły się osiedlać po zachodniej stronie miejscowości. W okolicy hotelu powstawały nowe budynki.
Stały koloryt miejscowości zapewniają łodzie rybackie. Obok przystani rybackich w Rewalu, Niechorzu i Pogorzelicy, także tutaj rybacy od wielu pokoleń wyprawiają się a morze.
Tuż po I wojnie światowej Pobierowo było wciąż mało znaną, położoną w lesie wioską rybacką. Dzięki sprzedaży leśnych parceli na obszarze wydm i pobliskich lasów, w krótkim czasie rozbudowało się, stając się wkrótce jedną z ulubionych miejscowości letniskowo-wypoczynkowych, zwłaszcza dla berlińczyków. Zainteresowanie kupnem działek budowlanych w Pobierowie było tak duże, że aż do początku II wojny światowej opłacało się utrzymanie regularnej linii autobusowej Berlin-Pobierowo. Jedną z możliwości dotarcia tutaj dawało rozebrane po II w. św. szerokotorowe połączenie kolejowe na trasie Kamień Pomorski – Trzebiatów. Aby dostać się do Pobierowa należało wysiąść w Gostyńcu i dalej bryczką lub autobusem dotrzeć do miejscowości.
Około 1939 r. Krauze, właściciel wsi przekazał berlińskiemu przedsiębiorcy Hansowi Gervais około 3000 mórg lasu w Pobierowie, jako działki na sprzedaż pod budowę domków letniskowych.
Był to przełomowy moment dla historii Pobierowa. Dużym wysiłkiem geodetów było wyznaczenie w terenie 1638 działek gruntowych ! Na potrzeby sprzedaży działek gruntowych, powstała specjalna mapa z oznakowaniem najważniejszych obiektów rozbudowującego się Pobierowa jak i najważniejszymi informacjami dla przyszłych nabywców.
Na planie z 1942 roku widzimy bardzo starannie zaprojektowany, czytelny układ urbanistyczny z wytyczonymi głównymi i pobocznymi ulicami oraz centralnie położoną promenadą spacerową, która biegła od dzisiejszej ulicy Grunwaldzkiej i placu z dworcem autobusowym do stawów, na których miejscu obecnie położony jest kompleks boisk sportowych.
Już wówczas w Pobierowie przy ówczesnej Strandstrasse (obecnie ul. Grunwaldzka) znajdował się budynek poczty, dyrekcji kąpieliska i sołectwa ( Kurvervaltung ). Przy drodze prowadzącej do Kamienia Pomorskiego funkcjonowała stacja benzynowa. Przy głównej ulicy w bezpośredniej bliskości morza vis a vis Hotelu Seeblick znajdował się również budynek należący do Hansa Gervais’a, który oferował sprzedaż nadmorskich działek. Zaplanowano także pomiędzy dzisiejszymi ulicami Graniczną i Zachodnią utworzenie 13 zejść plażowych.
W miejscowości funkcjonował zakład fotograficzny, ogrodnik i sklep z towarami kolonialnymi. Wówczas też zaplanowano budowę szkoły, która miała powstać w okolicy dzisiejszego kompleksu boisk sportowych.
W tym samym czasie zorganizowano stałą linie autobusową przewożącą pasażerów z Berlina. W ten sposób Pobierowo, z piękną piaszczystą plażą, stało się ulubionym miejscem wypoczynku. W okresie międzywojennym w miejscowości wybudowano blisko 1000 przeważnie drewnianych domków wczasowych.
Jedną z legend, która wciąż budzi emocje i wymaga wyjaśnienia, jest położony w zachodniej części Pobierowa, niewielki dom wypoczynkowy Ewy Braun. Czy jest to tylko legenda?…
Być może w ramach tego popularnego w Niemczech nazwiska, w Pobierowie swój letni dom miała inna pani Braun?
Po zakończeniu działań wojennych w 1945 r. domki letniskowe przejął Fundusz Wczasów Pracowniczych, a wczasy w nich stanowiły nagrodę dla wyróżniających się pracowników. W późniejszym okresie Pobierowo systematycznie rozbudowało się. Przybyło kilka ośrodków wczasowych należących do dużych zakładów pracy. Od początku lat 90-tych XX wieku notuje się stały wzrost zainteresowania nadmorskimi terenami i boom budowlany nie ominął Pobierowa.
To właśnie tu, wkrótce otworzy się jeden z największych i najnowocześniejszych w Polsce hoteli z bazą SPA dla blisko 3000 wczasowiczów, który stanął na terenie dawnej jednostki wojskowej. Warto wspomnieć, że w latach 1973–2003 w zachodniej części Pobierowa stacjonowała Jednostka Wojskowa nr 4126 czyli 71. Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej wchodzący w skład 78. Pułku Rakietowego Obrony Powietrznej. Dywizjon uzbrojony był m.in. w przeciwlotnicze zestawy rakietowe typu S-125M Newa. To właśnie tu znajdowała się wyjątkowa w skali kraju, konstrukcja windy pod radar, który wysuwał się wyrastając niczym spod ziemi…
Formowanie dywizjonów rakietowych Obrony Powietrznej na linii brzegowej wiązało się z realizacją koncepcji obrony wybrzeża morskiego przez środki rakietowe. W listopadzie 2003 roku jednostka została rozformowana i przeniesiona do Mrzeżyna.
Dziś Pobierowo dysponuje najbardziej rozwiniętą i różnorodną bazą noclegową i gastronomiczną w Gminie Rewal. O niezwykłej popularności tej miejscowości decyduje nie tylko atrakcyjne położenie naturalne Pobierowa i rozległa, piaszczysta plaża, ale przede wszystkim niezwykła atmosfera panująca tu przez cały sezon letni. Sercem Pobierowa jest ulica Grunwaldzka – 4 kilometrowej długości ciąg komunikacyjny, biegnący równolegle do morza i stanowiący oś miejscowości. Po obu stronach ulicy Grunwaldzkiej usytuowane są ogródki piwne, kawiarenki, bary, restauracje i dyskoteki, czynne do późnej nocy.
Spełniając najwyższe europejskie normy ekologiczne, Pobierowo, jako pierwsza miejscowość w Gminie Rewal otrzymało certyfikat prestiżowego międzynarodowego programu fundacji na rzecz edukacji ekologicznej FEE „Błękitna Flaga”. Pobierowo chwalą sobie również zwolennicy aktywnego wypoczynku. Są tu odpowiednie warunki do uprawiania sportów wodnych, w szczególności windsurfingu.
Złaknieni ciszy i kontaktu z naturą wczasowicze, znajdą ukojenie w pobliskich lasach, które zachęcają do długich spacerów i wycieczek rowerowych, lub na szerokich, piaszczystych plażach, z których słynie Pobierowo.
Czas ostatnich stu lat to dla Pobierowa ogromny skok cywilizacyjny. Niewielka miejscowość o rolniczo rybackim charakterze, rozwinęła się, stając się atrakcyjnym miejscem do życia i wypoczynku. Jego mieszkańcy stanowią obecnie barwną mieszankę kultur z różnych stron Polski i zagranicy. To siła napędowa rozwoju całej, złożonej z siedmiu miejscowości Gminy Rewal, która w tym roku kończy 50 lat.
Warto odwiedzić Pobierowo, a przechadzając się uroczymi ulicami nadmorskiego kąpieliska spojrzeć w głąb jego przeszłości…
Zapraszamy Państwa do podzielenia się z nami swoimi domowymi archiwami. Być może historyczne zdjęcia, plany czy mapy z szuflady, staną się przyczynkiem do kolejnego artykułu o atrakcjach Wybrzeża Rewalskiego. Czekamy na kontakt pod adresem : kultura@rewal.pl
Opracowanie
Paweł Pawłowski
