4 czerwca obchodzimy rocznicę pierwszych częściowo wolnych wyborów parlamentarnych w powojennej historii Polski. Na mocy porozumienia zawartego przez władze PRL z opozycją demokratyczną podczas obrad Okrągłego Stołu, 65% miejsc w Sejmie gwarantowane było dla partii władzy czyli PZPR, ZSL i SD, a pozostałe 161 mandatów ( 35% ) przeznaczone był dla kandydatów bezpartyjnych. Ponadto przywrócono do życia wyższą izbę polskiego parlamentu – Senat, gdzie walka o miejsca była w pełni demokratyczna.
Koalicja rządząca, pewna wygranej, bagatelizowała szanse opozycji, skupionej wokół „Komitetu Obywatelskiego Solidarność” i Lecha Wałęsy. Z kolei kandydaci opozycji obawiali się, że bez dostępu do mediów masowych nie będą w stanie dotrzeć do wyborców. Aby temu zaradzić lokalne komitety drukowały biuletyny i ulotki oraz organizowały spotkania z wyborcami. Rezultatem i za razem symbolem tych spontanicznych starań był plakat „W samo południe” przedstawiający szeryfa Garego Coopera ze znaczkiem Solidarność zachęcającego do głosowania. Autor plakatu Tomasz Sarnecki stworzył motyw, który metaforycznie ale czytelnie przekazywał sedno ówczesnego „pojedynku” władzy i opozcyji.
Rezultat wyborów zaskoczył wszystkich ale najbardziej władze PRL, Kandydaci wspierani przez KO zdobyli wszystkie mandaty przeznaczone dla bezpartyjnych, a także objęli 99 na 100 miejsc w Senacie. Jednocześnie obóz PRL-owskiej władzy poniósł porażkę, przy czym za najbardziej prestiżową klęskę uznano przegraną niemal wszystkich kandydatów z tzw. listy krajowej, obejmującej większość przywódców reżimu.
Jesienią 1989 powołano pierwszy niekomunistyczny rząd od końca II Wojny Światowej, na jego czele stanął Tadeusz Mazowiecki. Rząd popierała szeroka koalicja obejmująca wszystkie ugrupowania parlamentarne ówczesnego Sejmu.
W wyniku wyborów Polska stała się pierwszym krajem tzw. Bloku wschodniego, gdzie opozycja demokratyczna uzyskała realny wpływ na sprawowanie władzy. Był to początek przemian ustrojowych, które objęły pozostałe kraje socjalistyczne a w konsekwencji doprowadziły do upadku komunizmu w Europie
W marcu 1990 roku uchwalono ustawę o samorządzie gminnym, która stała się kolejnym fundamentem przemian ustrojowych, tym razem na poziomie lokalnym. Rady Narodowe zastąpiono Radami Gmin i Radami Miast, ponadto w nowej ustawie określono zakres władzy, kompetencji i obowiązków nowo powstałych samorządów lokalnych.
Pierwsze wybory samorządowe odbyły się 27 maja 1990 roku. Mieszkańcy Polski wybierali składy 2383 rad gmin, 255 rad miejskich, 574 rad gminno-miejskich oraz 7 rad dzielnic miasta stołecznego Warszawy.
W Gminie Rewal po pierwszych wyborach samorządowych wyłoniono następujący skład Rady Gminy:
Zbigniew Baszak – Niechorze
Roman Bereżnicki – Rewal
Anna Dejnakowska – Śliwin
Józef Gandurski – Rewal
Henryk Gmyrek – Niechorze
Antoni Grabalski – Rewal
Lucjan Graczyk – Pobierowo
Ryszard Gutowski – Śliwin
Stanisław Hoffmann – Niechorze
Henryk Jędrzejko – Pobierowo
Sławomir Kropidłowski – Pogorzelica
Marek Matecki – Pustkowo
Jan Murzynowski – Rewal
Wiesław Pazura – Pobierowo
Elżbieta Woszczalska – Kołodziejczyk – Niechorze
Jerzy Wójt – Pobierowo
Przewodniczącym Rady Gminy I kadencji został Jerzy Wójt z kolei pierwszym Wójtem Gminy został Józef Gandurski. Trzeba nadmienić, że w tym czasie Wójta wybierała Rada.
Pierwsze władze samorządowe miały pełne ręce roboty, jako priorytet ustalono poprawę infrastruktury komunalnej, której brak praktycznie uniemożliwiał rozwój gminy. Najważniejszą inwestycją, którą trzeba było dokończyć była oczyszczalnia ścieków. Przy okazji wybudowano kanalizację, a niedługo później sieć gazociągową.
Dziś Gmina Rewal jest całkowicie innym miejscem niż w 1990 roku. Przez niemal trzy dekady samorządności inwestycje stały się głównym przedmiotem działalności jej władz. Po zakończeniu najważniejszych inwestycji komunalnych, rozpoczęto działania mające na celu poprawienie bezpieczeństwa, podniesienie atrakcyjności turystycznej gminy a także zachowania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego. Można śmiało powiedzieć, że wykorzystaliśmy szanse jaką stworzyła nam historia i atrakcyjność geograficzna, czego najlepszym przykładem jest zwiększająca się ilość turystów jak również zamożność mieszkańców.
Wybory 4 czerwca 1989 roku to jeden z nielicznych przykładów w naszej historii kiedy zwaśnione strony zamiast walczyć siadły do rozmów. Dzięki zawartemu wtedy porozumieniu Polska wyszła z peryferii Europy i doświadczyła bezprecedensowego rozwoju. Dlatego, też zachęcamy by przy okazji okrągłej rocznicy uczcić to wydarzenie i wspólnie cieszyć się z odzyskanej wolności.
