https://bip.rewal.pl/artykul/wojt-gminy-rewal-przypomina-wszystkim-przedsiebiorcom-prowadzacym-sprzedaz-napojow-alkoholowych-1
Pobierowo: ul. Wojska Polskiego
Realizacja inwestycji dofinansowanej z Rządowego Funduszu Rozwoju Dróg pod nazwą: „Przebudowa drogi gminnej – ul. Wojska Polskiego w m. Pobierowo, gm. Rewal”, polegającej na przebudowie odcinka drogi gminnej jest wyjątkowo ważna dla Gminy Rewal: ułatwi dojazd do dynamicznie rozwijających się rejonów miejscowości Pobierowo, a także stanowić będzie element drogi dojazdowej do terenów, które w ostatnich latach nabierają znaczenia inwestycyjnego.
Budowa dróg lokalnych jest istotnym czynnikiem, który determinuje lokalny rynek pracy i wpływa na polepszenie standardu życia mieszkańców. Sektor turystyczny w miejscowościach nadmorskich jest branżą przodującą: zatrudnia lokalną społeczność i generuje znaczną część przychodów. Zahamowanie rozwoju turystyki powoduje słabszy rozwój lokalnego rynku pracy, a to prowadzi do osłabienia lokalnej gospodarki. Rozwój turystyki zależny jest bezpośrednio od posiadanej infrastruktury drogowej, dlatego też realizacja niniejszej inwestycji ma znaczący wpływ na wyrównanie potencjału społeczno-gospodarczego i poprawę jakości życia mieszkańców.
Ul. Wojska Polskiego stanowi główny wjazd na obszar m. Pobierowo z drogi wojewódzkiej nr 102 oraz z drogi powiatowej nr 1024Z, jest więc najistotniejszym elementem sieci dróg lokalnych i zapewni spójność terytorialną na obszarze województwa.
Przewidywany zakres przedsięwzięcia obejmuje:
- przebudowę jezdni,
- przebudowę istniejących skrzyżowań i zjazdów włączających się do ulicy Wojska Polskiego,
- przebudowę i budowę ścieżki pieszo-rowerowej,
- przebudowę i budowę chodników,
- wykonanie oznakowania poziomego i pionowego,
- przebudowę oświetlenia drogowego – słupy oświetleniowe zostaną zlokalizowane w nowym miejscu wraz z ułożeniem nowego kabla, zasilenie oświetlenia wykonane zostanie z istniejącej sieci oświetleniowej stanowiącej własność Gminy Rewal.
- przebudowę kanalizacji deszczowej – przewiduje się odwodnienie drogi do projektowanych wpustów kanalizacji deszczowej oraz korytek odwodnienia liniowego. Zostanie przebudowany odcinek kanalizacji deszczowej z włączeniem do istniejącej kanalizacji deszczowej zlokalizowanej przy skrzyżowaniu z drogą wojewódzką nr 102.
- zabezpieczenie odcinków istniejących sieci uzbrojenia terenu, kolidującymi z planowanymi robotami,
- konieczne i niezbędne roboty mające na celu dowiązanie się do istniejącego zagospodarowania wzdłuż dróg, a w szczególności przełożenie lub przebudowa istniejących nawierzchni (bądź niwelacja terenu) na dojazdach, ciągach pieszych i dojściach do posesji, w celu wysokościowego i sytuacyjnego dostosowania do projektowanych rzędnych elementów drogi, przesunięcie ogrodzeń zlokalizowanych w pasie drogowym.
Planowana kanalizacja deszczowa oraz oświetlenie drogowe, stanowią urządzenia drogi, a nie odrębną sieć.
Planowane przedsięwzięcie będzie odpowiadało obowiązującym przepisom i ma zapewnić w szczególności:
- bezpieczeństwo użytkowania,
- nośność i stateczność konstrukcji,
- bezpieczeństwo z uwagi na możliwość wystąpienia pożaru lub innego miejscowego zagrożenia,
- ochronę środowiska z uwzględnieniem ochrony przed nadmiernym hałasem, wibracjami, zanieczyszczeniem powietrza, wody i gleb.
PODPISANIE UMOWY O DOFINANSOWANIE: 30.11.2023 r.
PODPISANIE UMOWY Z WYKONAWCĄ: 20.02.2024 r
PLANOWANE ZAKOŃCZENIE INWESTYCJI: 07.2025 r.
Podsumowanie Kadencji Rady Gminy Rewal
Dziękujemy i życzymy wszystkiego najlepszego
Rewal, ul. Modrzewiowa, Szczęśliwa, Słowackiego, Akacjowa i Bukowa
Planowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest na obszarze Województwa Zachodniopomorskiego w Powiecie Gryfickim w miejscowości Rewal. W planowanym przedsięwzięciu, głównym celem inwestora jest budowa dróg, stanowiących układ drogowy w kwartale ul. Modrzewiowej, Szczęśliwej, Słowackiego, Akacjowej i Bukowej, który zapewni prawidłową obsługę terenów mieszkalno-turystyczno-usługowych.
Przewidywany zakres przedsięwzięcia obejmuje w szczególności:
- budowę jezdni,
- budowę skrzyżowań,
- budowę zjazdów,
- budowę chodników,
- budowę zatok postojowych,
- budowę poboczy,
- wykonanie oznakowania poziomego i pionowego,
- budowę układu odprowadzającego wody opadowe, w tym kanalizacji deszczowej,
- budowę oświetlenia drogowego,
- zabezpieczenie odcinków istniejących sieci uzbrojenia terenu, kolidujących z planowanymi robotami,
- budowę kanału technologicznego,
- regulację działek pasa drogowego, w tym ewentualne lokalne poszerzenie pasa drogowego.
W zakres przedsięwzięcia wchodzą ulice:
- ulica Modrzewiowa, długości: 190 m i szerokości 5,5 m
- ulica Szczęśliwa, długości: 256m i szerokości 5,5 – 6,0 m, oraz 3,5 m na odc. od km 0+175,73 do km 0+255,90
- ulica Słowackiego, długości: 105,2 m i szerokości 5,5 m
- łącznik od ul. Słowackiego do ul. Kamieńskiej – w zakresie chodnika oraz zatoki postojowej o długości ok. 80 m
- ulica Bukowa, długości: 228,6 m i szerokości 5,0 m
- ulica Bukowa (sięgacz), długości: 41,35 m i szerokości 4,0 m
- ulica Akacjowa, długości: 7 m i szerokości 5,0-6,0 m
- ulica Jodłowa – tylko w zakresie budowy fragmentu kanału technologicznego.
Przewidziany do budowy kwartał dróg gminnych znajduje się w części miejscowości, która dynamicznie rozwijała się w latach 2000 – 2010. Duże skupisko budynków o charakterze mieszkalno-turystycznym stanowi o szczególnym znaczeniu tej części Rewala dla lokalnej gospodarki i społeczności.
Efektem realizacji projektu będzie poprawa jakości życia mieszkańców, aktywizacja społeczna i gospodarcza miejscowości oraz wyrównanie szans rozwojowych terenów wiejskich poprzez:
- poprawę infrastruktury technicznej w miejscowości, polegającej na budowie dróg w miejscu o szczególnym znaczeniu dla zaspokajania potrzeb mieszkańców, ze względu na położenie oraz cechy funkcjonalno-przestrzenne,
- podniesienie atrakcyjności i konkurencyjności miejscowości poprzez wprowadzenie ładu przestrzennego, funkcjonalności i estetyki przestrzeni publicznej,
- zwiększenie dostępności dla celów branży przodującej w gminie – turystyki,
- pełniejsze wykorzystanie walorów i potencjału turystycznego obszaru,
- poprawę bezpieczeństwa mieszkańców i turystów.
PODPISANIE UMOWY O DOFINANSOWANIE: 13.05.2024 r.
TERMIN ROZPOCZĘCIA ROBÓT: 23.04.2024 r.
PLANOWANE ZAKOŃCZENIE INWESTYCJI: 23.07.2025 r.
Nadmorska kolejka rozpoczyna nowy sezon!
Przed nami długi weekend majowy, który ze względu na dogodny układ kalendarza będzie dla niektórych najdłuższą majówką od lat. W związku z tym już w najbliższą sobotę, 27 kwietnia 2024 r., wcześniej nią zwykle Nadmorska Kolej Wąskotorowa rozpocznie nowy sezon przewozowy, który w tym roku potrwa do 29 września. W tym okresie pociągi kursować będą codziennie, według regularnego rozkładu jazdy.
Tak jak w latach ubiegłych kolejka wyjeżdżać będzie codziennie o 8:40 z zajezdni w Gryficach, by po dotarciu do gminy Rewal kursować wahadłowo, na nadmorskim odcinku pomiędzy stacjami krańcowymi w Trzęsaczu i Pogorzelicy. Po pięciu pętlach wąskotorówka powróci ostatnim kursem do Gryfic. Składy retro ciągnięte będą przez lokomotywę spalinową Lxd2. Na trasie okolicznościowo kursować będzie również wagon motorowy MBxd2.
W zbliżającym się sezonie przewozowym będzie można skorzystać z ofert promocyjnych, które Nadmorska Kolej Wąskotorowa przygotowała specjalnie dla dzieci i młodzieży szkolnej oraz seniorów wypoczywających na rewalskim wybrzeżu. Będą to akcje promocyjne pod nazwą Edukacyjna Podróż w Czasie oraz Kolej na Seniora, obejmujące wycieczkę kolejką, połączoną ze zwiedzaniem wybranych atrakcji turystycznych. Można też będzie zaplanować swoją własną wycieczką i połączyć przejazd po wąskotorowym szlaku z przejażdżką po ścieżkach rowerowych Gminy Rewal. Proponujemy wypożyczenie roweru w gminnej sieci Rewal Bike System, działającej w Niechorzu, Rewalu i Pobierowie. Propozycja jest warta rozważenia, tym bardziej, że za przewóz kolejką roweru z tej wypożyczalni Nadmorska Kolej Wąskotorowa nie pobiera żadnych opłat.
Przejazd pociągu na trasie z Gryfic do Pogorzelicy to prawie dwugodzinna podróż zabytkową trasą wśród malowniczych nadmorskich krajobrazów. Na szlaku wąskotorówki znajduje się wiele ciekawych zabytków, takich jak latarnia morska z 1866 r. w Niechorzu, ruiny średniowiecznego kościoła na klifie, zespół pałacowo- folwarczny z XVII w. w Trzęsaczu, neogotycki pałac w Dreżewie, czy dworska rezydencja z końca XVIII w. w Rybokartach.
Podróżując Nadmorską Koleją Wąskotorową po gminie Rewal można dotrzeć do wielu lokalnych atrakcji turystycznych, które stanowią znakomitą alternatywę spędzenia urlopu na zachodnim wybrzeżu Bałtyku. Wśród najciekawszych miejsc, wartych odwiedzenia można wymienić: Muzeum Rybołówstwa Morskiego i Park Miniatur Latarni Morskich w Niechorzu, Park Wieloryba w Rewalu, Motylarnia w Niechorzu, Agua Park Sandra w Pogorzelicy czy Muzeon – Multimedialne Muzeum Trzęsacza.
Szczegółowe informacje, dotyczące oferty, aktualnego rozkładu jazdy, cenników i promocji można znaleźć na oficjalnej stronie internetowej www.kolej.rewal.pl
05.04.2024 r. – PRZETARG USTNY NIEOGRANICZONY NA SPRZEDAŻ NIERUCHOMOŚCI (Śliwin, dz. 570/1)
Ogłoszenie można pobrać również z pliku, który znajdą Państwo poniżej:
Spotkanie z okazji Dnia Osadnika i 79. rocznicy zajęcia Niechorza i zakończenia walk na Pomorzu zachodnim w czasie II w. św.
Z okazji kolejnych obchodów Dnia Osadnika oraz 79. rocznicy zajęcia Niechorza i zakończenia walk na Pomorzu zachodnim w czasie II w. św., w Niechorzu uczczono pamięć pionierów Wybrzeża Rewalskiego. Wójt Gminy Rewal Konstanty Tomasz Oświęcimski, Sołtys Rewala Dominika Winiarska Chodziutko, Sołtys Niechorza Wojciech Pawluk oraz Pełnomocnik Wójta Rewala ds. dziedzictwa kulturowego Paweł Pawłowski wraz z asystą przedstawicieli Grupy Rekonstrukcji Historycznej „Nałęcz”, złożyli kwiaty pod pomnikiem w Niechorzu.
O godz. 17.00 w Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu odbył się wykład z prezentacją pt. Między wyzwoleniem a zdobyciem… Gmina Rewal podczas II wojny światowej, który poprowadził Paweł Pawłowski – historyk wojskowości, menadżer kultury i regionalista związany od lat z Wybrzeżem Trzebiatowskim.
12 marca 1945 r. w Niechorzu jak i na całym obszarze dzisiejszej Gminy Rewal zakończyły się walki toczone w ramach Operacji pomorskiej – operacji ofensywnej Armii Czerwonej i Wojska Polskiego przeprowadzona w lutym i marcu 1945 roku na froncie wschodnim II wojny światowej. Celem operacji wykonywanej siłami 1. i 2 Frontu Białoruskiego było rozbicie wojsk niemieckich na terenie Pomorza, które zagrażały siłom sowieckim, na głównym, berlińskim kierunku operacyjnym.
Od 8 marca 1945 r. rejon Niechorza, Rewala i Trzęsacza był teatrem koncentracji sił niemieckich, „wędrującego kotła” grupy korpuśnej gen. Hansa von Tettau a jego sztab znajdował się w Niechorzu. Siły niemieckie wg różnych szacunków liczyły ok. 12 tys. żołnierzy i składały się z elementów kilku rozbitych jednostek tj.: Dywizji Piechoty „Bärwalde” resztki 15. Dywizji Grenadierów SS (łotewskiej), 33. Dywizji Grenadierów SS „Charlemagne” części Dywizji Pancernej „Holstein”, 163. i 402. dywizji piechoty. Grupa posiadała dodatkowo wsparcie lotnictwa morskiego z Dziwnowa oraz dwóch ciężkich krążowników: „Admiral Scheer” i „Lützow”. Zaopatrywana była z morza w okolicach Niechorza. Po stronie radzieckiej w likwidację przyczółka Niechorze (Horst) zaangażowane były siły 3. Armii Uderzeniowej oraz siły 7. Korpusu Kawalerii Gwardii Armii Czerwonej. Działania wspierały również jednostki 2. Dywizji Piechoty Wojska Polskiego oraz 1. Warszawska Brygada Kawalerii.
Podczas dyskusji podjętej w niechorskim muzeum, gryficki historyk Wojciech Jarząb zaprezentował unikatowe dokumenty, potwierdzające udział dwóch radzieckich dywizji piechoty, w tym 364. dywizji strzeleckiej, która jako pierwsza bezpośrednio zajmowała rejon Niechorza. Wiedza ta porządkuje nasz dotychczasowy stan wiedzy a jednocześnie zachęca do podjęcia dogłębnych badań archiwalnych, które skonfrontują meldunki armii niemieckiej z raportami Armii czerwonej i wspomnieniami uczestników walk oraz ludności cywilnej.
Dramatyczna operacja wycofania jednostek niemieckich oraz sporej grupy ludności cywilnej w kierunku Dziwnowa mimo strat i ogromnego wysiłku zakończyła się sukcesem. Czerwonoarmiści mimo wyraźnych rozkazów i oczekiwań naczelnego dowództwa, nie zatrzymali pochodu na zachód „wędrującego kotła”.
Co ciekawe walki pod Niechorzem, Pustkowem i Łukęcinem, były przez stronę radziecką w latach późniejszych pokazywane jako niechlubny przykład, jak nie należy prowadzić likwidacji podobnych ugrupowań.
Podczas prelekcji w niechorskim muzeum Paweł Pawłowski przedstawił często dramatyczne losy polskich robotników przymusowych, którzy przebywali w okresie II w. św. w Niechorzu.
Przywołał m.in. relację Ireny Leśniewskiej, przymusowej robotnicy z Łodzi, która pracowała w Niechorzu w 1941 r. 1942r. u Augusty i Maxa Zablów, w pensjonacie zwanym dzisiaj „Zacisze”. Pewnego dnia, podczas mroźnej zimy spotkała ona dwóch chłopców – Polaków – którzy, przywieźli tafle lodu, które przesypane trocinami służyły do konserwacji żywności w piwnicy pensjonatu. Nastoletni chłopcy byli zatrudnieni u bauera na dzisiejszej ul. Trzebiatowskiej. Obaj byli skąpo i źle odziani, więc Augusta Zabel postanowiła im pomóc. Przerobiła ciepłe koszule męża, dołączyła inne rzeczy i przesłała dyskretnie przez Irenę.
Irenka odkryła, że chłopcy mieszkają w kącie obory i śpią w urągających warunkach, za zasłonką. Jeden z nich co zapamiętała miał na imie Janek. Nie mogła poświęcić dużo czasu na pogawędkę z nimi. Wróciła pośpiesznie do „Zacisza”. Wkrótce rozeszła się wiadomość, że młodzi Polacy uciekli rybacką łodzią. Powodem tego desperackiego kroku było nieludzkie traktowanie młodych robotników przez bauera. Irena rozpamiętywała długo ten dramatyczny krok swoich rodaków. Wiedziała, że często byli głodni, ale odkładali chleb na zaplanowaną ucieczkę do Szwecji. Czasem, aby nasycić głód popijali przez słomkę mleko z baniek, odwożonych do mleczarni. Janek z przyjacielem mieli plan ucieczki, suchary, psa i wielkie marzenie, że wyrwą się z niewoli. Niestety, powiódł się tylko pierwszy etap ucieczki. Zostali złapani na morzu.
Co się z nimi stało, czy przeżyli wojnę? …
Podczas wieczoru z historią wspomniano także o zakrojonej na ogromną skalę akcji Kinderlandverschickung ( KLV ) – wysyłki dzieci na wieś z bombardowanych miast w latach 1940 – 1945. We wszystkich miejscowościach na wybrzeżu, które posiadały odpowiednie zaplecze noclegowe, organizowane były przez narodowosocjalistyczną opiekę społeczną, obozy dla różnych grup wiekowych dzieci z całych Niemiec. Wyjeżdżały one całymi klasami wraz ze swoimi nauczycielami i kontynuowały naukę w miejscach pobytu. Przy okazji pobytu wypoczywały a często również pomagały w pracach polowych. Sentymentalne podróże uczestników obozów KLV do miejsc odwiedzonych podczas wojny służą i nam w poznawaniu przeszłości naszych terenów.
Po zakończeniu walk od 12 marca 1945 r. dla mieszkających tu od pokoleń Niemców, rozpoczynał się okres niepewności i stopniowo postępujących wysiedleń. Dla robotników przymusowych wielu narodowości pracujących w gospodarstwach rolnych u niemieckich bauerów był to czas wyzwolenia. Część z nich wróci do swoich domów w Polsce centralnej, część zostanie na ziemiach zachodnich. Na wyzwolonych terenach osiedlą się m.in. osadnicy wojskowi a z tzw. „centrali” przyjadą nowi mieszkańcy – pionierzy kresów zachodnich.
Podczas spotkania z okazji Dnia Osadnika w Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu jeszcze długo do późnego wieczora dyskutowano o pierwszych mieszkańcach naszej gminy. Pani Aleksandra Ginalska ze Śliwina wspominała polskich robotników przymusowych, którzy pozostali po wojnie w tej miejscowości, tworząc obraz społeczny nowonarodzonej Polski.
Właśnie o tym, że nadbałtycki Śliwin to jedna z najważniejszych i najbardziej historycznych miejscowości na naszym terenie, wspomniał w swojej wypowiedzi Dariusz Bienek. Zaprosił tym samym na kolejne spotkanie w ramach cyklu historycznych czwartków na wykład pt. „Śliwińskie opole jako jednostka terytorialna miejscowej wspólnoty rodowo-plemiennej”, który odbędzie się w maju, w Śliwinie.
12 marca już zawsze będzie dla mieszkańców Gminy Rewal dniem refleksji nad zmianą, która wiązała się z zajęciem Niechorza przez Armię Czerwoną a co się z tym wiąże przybyciem na wybrzeże polskiej ludności i rozpoczęciem całego procesu osiedleńczego. Data, o której mowa, nie jest początkiem masowej obecności Polaków na wybrzeżu, ale rozpoczęciem nowego etapu w historii tej części Polski. 12 marca 1945 r. nie jest datą, od której zaczyna się na tych terenach Polska, ale zapewne to data kluczowa wiążąca się z mitem założycielskim Horzewa, Rybnik czy Pamiątkowa – miejscowości naszego wybrzeża, które tak nazywały się do 1947 r. – Niechorza, Pogorzelicy i Rewala.
Spotkanie w okazji Dnia Osadnika w Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu na długo pozostanie w miłej pamięci uczestników, także za sprawą „rybackiego poczęstunku” przygotowanego przez Panią Aleksandrę Budner Wachowiak ze Stowarzyszenia Miłośnicy Tradycji Rybołówstwa Bałtyckiego w Niechorzu.
Ankieta dla mieszkańców Gminy Rewal
Polityka podatkowa Gminy Rewal
Wójt Gminy Konstanty Tomasz Oświęcimski w porozumieniu z radnymi prowadząc politykę podatkową, opierają się na mechanizmach uszczelniających lokalny system podatkowy. System ten polega na weryfikacji podstaw opodatkowania oraz aktualizacji bazy nowych podatników. Podjęte działania pozwoliły utrzymać wysokość stawek podatku od nieruchomości na poziomie roku 2018 .
Przy rosnących kosztach bieżących funkcjonowania gospodarstw domowych jak i osób prowadzących działalność gospodarczą takie działania gwarantują bezpieczeństwo i finansową stabilność.
Ponadto, Przedsiębiorcy na mocy nowo podjętej uchwały Rady Gminy Rewal z dnia 29 lutego 2024r. ( nr LXXVI/512/24) mają prawo skorzystać ze zwolnienia z podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis. W roku 2024 termin składania dokumentów upływa 31 marca 2024r.
Przypominamy, że 15 marca upływa termin płatności pierwszej raty podatku od nieruchomości, prosimy o terminową wpłatę.
Poniższe zestawienie obrazuje wysokość stawek podatków od nieruchomości w sąsiednich gminach nadmorskich.