Jadąc przez Trzęsacz drogą krajową nr 102, zwaną też „autostradą słońca”, warto przyjrzeć się baczniej, niepozornemu ceglanemu budynkowi, stojącemu tuż przy płocie okalającym park i majątek dawnego pałacu. Szyld Bar w starej kuźni może nieco mylić, ale z obiektem tym wiąże się ciekawa i bogata historia ratownictwa morskiego na wybrzeżu. To zbudowana w drugiej połowie XIX wieku stacja brzegowa Bremeńskiego Towarzystwa ds Ratowania Rozbitków.

W połowie XIX wieku coraz bardziej dostrzegano potrzebę ochrony i zabezpieczenia rozwijającej się żeglugi. Zdarzające się co jakiś czas większe i mniejsze katastrofy morskie budziły nie tylko przerażenie wśród ewentualnych podróżników ale i rodziły myśli o powołaniu do życia czynnej służby ratowniczej na wybrzeżach morskich.

Nie wiemy dokładnie kiedy powstała stacja ratownictwa morskiego w Trzęsaczu ale powołując się na kronikę pastora Johannesa Kumrow’a dowiadujemy się że: w 1852 rozbił się koło Pustkowa statek, w jakiś czas potem następny między Rewalem a Niechorzem. Nie było ofiar śmiertelnych. W tym czasie działała już w Trzęsaczu stacja ratownicza dla rozbitków, ale należała ona jeszcze do państwa pruskiego.

W 1865 roku powołano w Bremie Niemieckie Towarzystwo ds Ratowania Rozbitków, wtedy też stacja w Trzęsaczu przeszła pod jego administrację.

Niewielki budynek wykonany z cegły wypalanej w miejscowej cegielni, która znajdowała się opodal, mieścił w swoim wnętrzu łódź ratunkową oraz niezbędne do akcji przyrządy. Standardowa szalupa ratunkowa mogła pomieścić 11 osobowy zespół ratunkowy. Była wykonana z drewna pomalowanego najczęściej na zielono. Burty łodzi były opasane, zrolowanym w pas bezpieczeństwa, płótnem żaglowym.

Znajdowała się ona na specjalnie skonstruowanym wozie zaopatrzonym w szerokie nakładki przypominające gąsienice, ułatwiające transport po piaszczystych plażach. Łódź oraz zestaw transportowy miały swoją wagę i aby sprawnie przemieścić ją na plaże w przypadku akcji ratunkowej, zaprzęgano co najmniej dwie pary koni.

Oprócz Łodzi ratunkowej na wyposażeniu stacji były skrzynie lub rolki z linami, korkowe pasy bezpieczeństwa,  trójnożne stojaki do kotwiczenia końcówki liny ratowniczej na plaży, aparaty rakietowe, wielkokalibrowe strzelby do wystrzeliwania linki ratunkowej itp.

W akcjach ratunkowych używano aparatu rakietowego. Wystrzeliwano w kierunku rozbitków ( tonącego na mieliźnie statku ) rakietę z liną, przy pomocy której mocowano, najczęściej do masztu, boję ratunkową. W specjalnej uprzęży zwanej Hosenboje ściągano rozbitków na brzeg. Przypominało to dzisiejszy zjazd tyrolski.

Pierwszą udaną akcję ratunkową Stacja przeprowadziła w 1846 r. Uratowano wtedy koło Łukęcina sześciu członków załogi niemieckiej barki „Marida” z Memel.

W liście jaki autor artykułu wysłał do Bremeńskiego Towarzystwa ds. Ratowania Rozbitków do Niemiec w 2003r  z zapytaniem o stację ratunkową w Trzęsaczu odpowiedział jeden z najstarszych członków Stowarzyszenia:

Każdego lata odbywały się tuż przy niej ćwiczenia ratownicze pod kierunkiem Ernesta Sohrweide. Do tych ćwiczeń służył maszt położony w trzęsackiej cegielni. Odbywały się one w ten sposób, że niektórzy ratownicy wspinali się na ten maszt i udawali rozbitków. Byli ratowani pojedynczo za pomocą Hosenboje.

W końcu lata, odbywały się przy licznie zgromadzonej publiczności, złożonej z gości  kąpieliska, pokazy organizowane przez DGzRS In Bremen.

Autorowi, który jako jeden z ostatnich został tu „uratowany” w 1939 r., nie udało się niestety znaleźć zdjęcia tego masztu, który był tu jeszcze w 1945 r.

I tu niespodzianka dla badaczy tematu. Dwie niezwykle rzadkie fotografie z ćwiczeń grupy ratowników z Trzęsacza udostępnił Witold Postrach z Warszawy. Widzimy na nich maszt ćwiczebny, akcję z wykorzystaniem specjalnej uprzęży oraz licznie zgromadzoną publiczność, dla której zapewne takie ćwiczenia były nie lada atrakcją…

Po drugiej wojnie światowej w budynku funkcjonowała przez pewien czas kuźnia. Znane powszechnie z publikacji wydanej w Niemczech nt ratownictwa morskiego zdjęcie z 1987 roku pokazuje, jak współcześnie wyglądała stacja ratownictwa, która coraz bardziej niszczeje i służy innemu celowi…

Obecnie dawna stacja ratownictwa morskiego przeszła remont i znajduje się w rękach prywatnych. Jest przyklejona do nowopowstałego budynku z pokojami gościnnymi. Otwory wejściowe, miejsce po bramie zostały zamurowane a na zewnątrz wisi tablica, Bar w starej kuźni. W środku możemy obejrzeć dawne fotografie ukazujące przeszłość Gminy Rewal. Warto tu zajrzeć i zapoznać się z historią, na wyciągnięcie ręki. Już wkrótce pojawi się tu również tablica, opisująca brzegową stację ratownictwa morskiego w Trzęsaczu, która istniała tu do 1945 roku.

Opracowanie Paweł Pawłowski
Literatura:
Kronika Johannesa Kumrowa,
Archiwum DGzRS  Bremen

We wtorkowy poranek, podczas pierwszego kursu wąskotorówki, na stacji w Pogorzelicy pojawili się dziennikarze z Radia Eska. Akcja radiowców związana była z promocją gminnej sieci wypożyczalni rowerów Rewal Bike System, która z początkiem lipca br. rozpoczyna swoją działalność na dworcach kolejowych w Trzęsaczu i Pogorzelicy.

Pomarańczowe miasteczko Eski rozstawiło się na stacji w Pogorzelicy już o godz. 10:00. Podczas akcji na dworcu dziennikarze robili wywiady z turystami, zachęcali do korzystania z sieci wypożyczalni rowerowych¸ a hostessy rozdawały radiowe gadżety.

Rewal Bike System to sieć wypożyczalni rowerów on line, działająca w gminie Rewal w 3 największych miejscowościach: w Pobierowie, Rewalu i Niechorzu. Największą zaletą sieci jest możliwość wypożyczenie roweru w jednej miejscowości i oddania go w  innych wypożyczalniach, należących do systemu. Dodatkową korzyścią, płynącą z korzystania z rewalskiego systemu wypożyczalni jest możliwość darmowego transportu roweru nadmorską wąskotorówką. Dzięki współpracy Rewal Bike System  z Nadmorską Koleją Wąskotorową już na początku lipca br.,pojawią się 2 kolejne wypożyczalnie, zlokalizowane na stacjach kolejowych w Trzęsaczu i Pogorzelicy. Takie rozwiązanie ułatwi turystom dotarcie z Pobierowa do najbliższej stacji kolejki w Trzęsaczu i jednocześnie skomunikuje ze sobą wszystkie miejscowości gminy Rewal.

Co to są stypendia? Kto może je dostać? Czy są tylko dla uczniów? Czy trzeba być wybitnie zdolnym? Jakie stypendium mogę otrzymać?

Zespół Fundacji Dobra Sieć prowadzącej portal MojeStypendium.pl niemal każdego dnia spotyka się z tymi i podobnymi pytaniami. Odpowiedzi na nie można znaleźć właśnie na portalu MojeStypendium.pl, który jest największym w Polsce portalem edukacyjnym szerzącym wiedzę o stypendiach dla uczniów, studentów, absolwentów, doktorantów i naukowców. Stypendiach za wyniki w nauce, ale także osiągnięcia artystyczne, sportowe czy działania na rzecz innych. Za dotychczasowe dokonania oraz na realizację projektów badawczych, artystycznych i społecznych.

Każdego roku na stronie pojawia się ok. 1500 ofert, po które może sięgnąć każdy, kto myśli o swoim rozwoju. Wśród nich dodawane jest ok. 800 programów stypendialnych, ale na portalu znaleźć można również rozwojowe staże oraz ciekawe konkursy, szczególnie te naukowe. Ponadto korzystanie z portalu jest zupełnie bezpłatne i dostępne dla każdego. Oprócz wyszukiwarki ofert, działania portalu to także dzielenie się wiedzą o systemie stypendialnym – rzetelne artykuły odpowiadające na pytania o stypendia, zestawienia ofert, badania i publikacje.

Możliwości, które pomagają spełniać marzenia o edukacji, wyjazdach zagranicznych, prowadzeniu badań naukowych jest całe mnóstwo. A wszystkie te oferty znaleźć można w jednym miejscu – właśnie na portalu MojeStypendium.pl!

Obszerna baza ofert i wiedzy o stypendiach

Portal Moje Stypendium prowadzony jest od 2009 roku przez Fundację Dobra Sieć. W bazie serwisu  od początku jego istnienia zgromadzonych zostało ponad 16 000 ofert stypendiów, konkursów i staży. Na portalu regularnie publikowane są artykuły o tematyce związanej ze stypendiami i edukacją – m.in. o tym, jak napisać i przygotować wniosek o stypendium czy jak kwestie prawne łączą się z tematyką stypendiów.

Fundacja regularnie przeprowadza także badania systemu stypendialnego w Polsce. Ostatnią publikacją, która przedstawia dobre praktyki programów stypendialnych, jest publikacja „Stypendia Przyszłości II. Praktyczny poradnik o programach stypendialnych.” Publikacja pokazuje, że programy stypendialne podążają z duchem czasu, a przede wszystkim skupiają się na swoich odbiorcach, chcąc wesprzeć ich w dążeniu do swoich celów i odkrywaniu siebie, swoich marzeń i planów.

Wszystkie publikacje i raporty z badań przeprowadzonych przez zespół portalu Moje Stypendium udostępniane są za darmo, w ramach misji społecznej Fundacji.

Kontakt:

Weronika Madejek

specjalistka ds. komunikacji i promocji w Fundacji Dobra Sieć

w.madejek@mojestypendium.org

Fundacja Dobra Sieć / portal MojeStypendium.pl serwis@mojestypendium.pl www.mojestypendium.pl

***

Portal Moje Stypendium jest prowadzony przez Fundację Dobra Sieć w partnerstwie z Polsko-Amerykańską

Fundacją Wolności. Fundacja Dobra Sieć została założona w maju 2009 roku przez Akademię Rozwoju Filantropii w Polsce. Początki Fundacji to dwa główne programy: Moje Stypendium i E-wolontariat, które z czasem dały początek wielu innym działaniom.

Najważniejszym celem Fundacji jest rozwój wiedzy o stypendiach i e-wolontariacie oraz promocja nowych technologii jako narzędzia wzmocnienia społeczeństwa obywatelskiego i zaangażowania społecznego w Polsce.

Na portalu mojestypendium.pl znajdują się:

• bazy aktualnych stypendiów, konkursów i staży (ponad 16 000 informacji z Polski i zagranicy),
• artykuły o stypendiach,
• informacje dla organizatorów programów stypendialnych i badania dotyczące systemu stypendiów.

W czwartek 29 czerwca 2023 r w Niechorzu rozpoczną się gminne obchody Święta Morza. Wydarzenie rozpocznie się w samo południe na pirsie rybackim.

Będzie to pierwsza od wielu lat uroczystość, której ideą jest powrót do dumnych polskich tradycji morskich, w imię zawołania Stanisława Staszica – Trzymajmy się morza!

Tradycja Święta Morza sięga przełomu XVIII i XIX wieku, kiedy wśród kaszubskich rybaków panował obyczaj ścinania w noc świętojańską kani będącej symbolem zła i ludzkich utrapień. Obrzędy te, podobnie jak rzucanie wianków, miały zawsze charakter ludowy, nigdy państwowy. Podkreślały jednak związek polskiej ludności z morzem. Od chwili zaślubin Polski z Bałtykiem, 10 lutego 1920 r., rozpoczęto popularyzację tematyki morskiej w społeczeństwie złożonym z mieszkańców trzech byłych zaborów. Wielkie zasługi dla tej idei położyła Liga Morska, założona w 1918 r. przez kontradmirała Kazimierza Porębskiego. Między innymi z inicjatywy tego stowarzyszenia organizowano uroczystości poświęcone morzu.

Święto Morza zainicjowane zostało przez dr Andrzeja Wachowiaka członka gdyńskiego zarządu Ligi Morskiej i Kolonialnej na początku lat 30-tych XX wieku. Zaproponował On, aby pod koniec czerwca każdego roku uroczyście święcić kutry i łodzie rybackie. Inicjatywa ta przerodziła się w obchodzone dorocznie uroczystości poświęcone morzu. Działo się to na fali wielkiego wzmożenia patriotycznego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Czynnikiem jeszcze bardziej wzmacniającym idee Polski morskiej było odzyskanie Pomorza i zaślubiny z morzem w Pucku 10 lutego 1920 r. z udziałem gen. Józefa Hallera.

Pierwsze Święto Morza odbyło się w niepodległej Polsce 31 lipca 1932r. w Gdyni i przybyło na nie blisko 100 tysięcy osób! Była to wielka impreza masowa II. Rzeczypospolitej. Obchody Święta Morza okazały się ogromnym sukcesem i weszły do kanonu polskich świąt. Odbywały się co roku 29 czerwca, w nawiązaniu do uroczystości Świętych Apostołów Piotra i Pawła (patronów rybaków i marynarzy) – aż do 1939 roku. Przed wybuchem II wojny światowej Dni Morza  obchodzone były ośmiokrotnie, przede wszystkim w Gdyni. W czasie wojny i okupacji tradycje obchodów kontynuowane były w tajemnicy, a na okrętach polskiej Marynarki Wojennej niekiedy dni te przypadały na okres wojennych zmagań na morzu.

Po zakończeniu wojny powrócono do pięknej idei Święta Morza. W pamięci Polaków wciąż były utrwalone obrazy związane z promowaniem naszej obecności nad Bałtykiem. Uroczystości odbywały się także w innych miastach polskiego wybrzeża, m.in. w Szczecinie, Kołobrzegu, Słupsku, Ustce, Władysławowie, Świnoujściu i Sopocie.

Wśród miejscowości, które organizowały Święto Morza było również Niechorze należące do 1973 roku do Gminy Karnice.

W latach 50 i 60 tych XX wieku oficjalne uroczystości odbywały się na rozległym placu przed szkołą podstawową w Niechorzu. Po części oficjalnej można było pobawić się przy muzyce, która rozbrzmiewała z pobliskiego Klubu przy dzisiejszej ulicy Śląskiej. Ciekawym a zarazem silnym akcentem była salwa honorowa z baterii armat przeciwlotniczych ustawionych wzdłuż linii torów kolejowych nad jeziorem Liwia Łuża. Było to nawiązanie do 21 salw armatnich jakie odbywały się rokrocznie w Gdyni podczas Dni Morza.

Atrakcją były pokazy wojskowe z wykorzystaniem amfibii i mniejszych okrętów na niechorskiej plaży. Po ich zakończeniu można było także wsiąść do łodzi rybackich i odbyć krótką przejażdżkę z rybakami. Z racji przebywania w strefie nadgranicznej zawsze odbywało się to pod ścisłym nadzorem żołnierzy Wojsk Ochrony Pogranicza i pracowników Urzędu Morskiego. W rodzinnej kolekcji niechorzanina Henryka Hryniewicza zachowała się interesująca fotografia dokumentująca Święto Morza w Niechorzu 29 czerwca 1961 roku.

W nawiązaniu do tradycji oraz z myślą o wskrzeszeniu obchodzenia uroczystości Święta Morza w Niechorzu, organizatorzy zapraszają w tym roku do aktywnego udziału w spotkaniu ludzi morza. To pierwsze edycja Święta Morza w Gminie Rewal, które ma szansę na stałe wpisać się do kalendarza letnich imprez na wybrzeżu.

Punktem kulminacyjnym wydarzenia będzie parada morska z udziałem łodzi i kutrów rybackich w asyście okrętu Marynarki Wojennej z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża, jednostki pływającej Strażnik 6. z Morskiego Oddziału Straży Granicznej, hybrydowych łodzi ratowniczych Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa SAR, Ochotniczej Straży Pożarnej w Pobierowie i Niechorzu oraz statku Urzędu Morskiego.

Z plaży przejdziemy do niechorskiego parku na Piknik Morski. Na scenie plenerowej wystąpi młodzieżowa orkiestra dęta z Gryfic Red Swing Low, rewalski chór Amber Singers oraz szczeciński zespół szantowy IGA’cki Band. W trakcie imprezy odbędzie się m.in. symboliczny chrzest morski z udziałem młodzieży wypoczywającej na wakacjach w Niechorzu, a który będzie celebrowany przez kołobrzeską załogę piracką. Podczas pikniku morskiego będzie można spróbować potraw regionalnych, zaprezentują się lokalni wytwórcy i wystawcy.

W trakcie Święta Morza w Niechorzu swoje stoiska promocyjno-edukacyjne udostępnią dla publiczności m.in. : 8. Flotylla Obrony Wybrzeża i Wojskowe Centrum Rekrutacji ze Świnoujścia, 36. dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej z Mrzeżyna, 142. batalion lekkiej piechoty Wojsk Obrony Terytorialnej z Trzebiatowa, Straż Graniczna oraz Grupy Rekonstrukcji Historycznej Rega i Nałęcz. Nie zabraknie pokazów sprzętu wojskowego i pokazów umiejętności wystawianych formacji.

Zwracając się z apelem do środowiska żeglarskiego, pragniemy zaprosić także łodzie i jachty z portów województwa zachodniopomorskiego, by również asystowały w uroczystości Święta Morza przy pirsie rybackim w Niechorzu 29 czerwca 2023 r.

Zapraszamy !

Trzymajmy się morza!

Oprac. Paweł Pawłowski