URSZULA DUDZIAK, MIKA URBANIAK & VICTOR DAVIES na Rewal Jazz Festiwal „Morze Jazzu”

Kiedy na jednej scenie spotykają się osobowości tak wyraziste, jak Urszula Dudziak, Mika Urbaniak i Victor Davies, nie może być mowy o zwykłym koncercie. To wydarzenie. Spotkanie trzech światów, trzech temperamentów, trzech unikalnych języków muzycznych. A wszystko to już wkrótce – podczas Rewal Jazz Festiwal „Morze Jazzu”, który po raz kolejny gromadzi śmietankę światowego jazzu w nadmorskiej, pełnej magii scenerii.

URSZULA DUDZIAK – głos, który nie zna granic

Nie sposób pisać o Urszuli Dudziak bez przypływu emocji. Ikona światowego jazzu, jedna z nielicznych polskich artystek, które zdobyły Nowy Jork – nie tylko jako wokalistka, ale jako pionierka. To ona jako jedna z pierwszych kobiet w jazzie zaczęła eksperymentować z elektroniką i loopingiem głosu, redefiniując pojęcie jazzowego śpiewania.

Jej nazwisko pojawia się obok gigantów: Herbie Hancock, Gil Evans, Bobby McFerrin, Nina Simone, Sting, Michael Brecker – to tylko część z tych, z którymi współpracowała. Jej brawurowe występy w Lincoln Center czy Kennedy Center, u boku Lionela Hamptona i Dave’a Brubecka, to dziś część światowej historii jazzu. Nagroda od National Endowment for the Arts, legendarne nagrania dla Columbia Records i Atlantic Records, udział w broadwayowskich produkcjach – to dorobek, który budzi podziw.

Ale Urszula Dudziak to przede wszystkim energia sceniczna, która nie słabnie z wiekiem. Jej Papaya to przebój, który przeszedł przez kontynenty, ale na żywo potrafi porwać publiczność bardziej niż niejedna nowa kompozycja. Dudziak nie tylko śpiewa – ona maluje głosem.

MIKA URBANIAK – muzyka w genach, styl w duszy

Córka legend jazzu – Urszuli Dudziak i Michała Urbaniaka – ale absolutnie niezależna artystycznie. Mika Urbaniak to zjawisko – głos, który potrafi przenikać, i styl, który wymyka się klasyfikacjom. Zaczęła komponować w wieku 11 lat, a dziś ma na koncie Fryderyka, liczne występy międzynarodowe i współpracę z gigantami – od Quincy’ego Jonesa po Smolika.

Jej muzyka to neo-soul, jazz, hip-hop, pop i funk, z domieszką czegoś bardzo osobistego. Nie kokietuje słuchacza – opowiada mu historię. Jej głos – ciepły, lekko melancholijny, pełen emocji – doskonale kontrastuje z bardziej energetycznym stylem matki. Mika wnosi do projektu nowoczesność, autorskie kompozycje i bardzo świadomy przekaz.

Albumy „Closer”, „Follow You” czy „Once in a Lifetime” z Victorem Daviesem udowodniły, że Mika ma nie tylko charyzmę, ale i twórczą odwagę. Jej aktualne projekty czerpią z funku i hip-hopu, ale fundamentem zawsze pozostaje jazzowe myślenie o muzyce – wolność, improwizacja, prawda.

VICTOR DAVIES – brytyjski groove z duszą jazzu

Victor Davies to muzyk, który łączy brytyjską elegancję, soulowy groove i jazzowy luz. Gitarzysta, wokalista, producent – artysta kompletny. Ma na koncie trasy po Europie, Japonii i USA, występy w legendarnych klubach Blue Note, współpracę z takimi nazwiskami jak Quincy Jones, Roy Hargrove, Richard Bona, Louie Vega, a nawet… Marylą Rodowicz.

Jego utwór „Morning Sun” ma blisko 2 miliony odsłuchów na Spotify – ale Victor to nie tylko internetowy fenomen. Jego gra jest pełna wyczucia, ciepła i przestrzeni. Jest producentem najważniejszych płyt Miki, w tym nagradzanego „Follow You”. Ale też świetnie sprawdza się jako frontman, z charyzmą, której nie da się nauczyć – trzeba się z nią urodzić.

Projekt rodzinno-przyjacielski z jazzowym sercem

Na scenie zobaczymy nie tylko Urszulę, Mikę i Victora. Do zespołu dołączają znakomici instrumentaliści:

Krzysztof Pacan – basista, wybitny sideman i lider, członek m.in. zespołu Anny Marii Jopek,

Tomasz Torres – perkusista, znany z Atom String Quartet, artysta o niezwykle plastycznym podejściu do rytmu.

Program koncertu to połączenie największych hitów Dudziak, autorskich utworów Miki i Victora oraz nowoczesnych reinterpretacji klasyków – od Prince’a, przez Michaela Jacksona, po The Beatles. To będzie muzyczna podróż przez dekady, style i emocje – pełna rytmu, radości i groove’u.

W świecie jazzu są zespoły, które trwają latami, są też takie, które na zawsze wpisują się w historię muzyki. Andrzej Jagodziński Trio to jedno z tych zjawisk – żywa legenda polskiego jazzu. Ale za tą marką stoją konkretni ludzie – wybitni muzycy, których indywidualne osobowości, doświadczenia i osiągnięcia tworzą to wyjątkowe brzmienie. Poznajmy ich bliżej.

Andrzej Jagodziński – pianista wizjoner

Postać absolutnie kluczowa dla polskiej sceny jazzowej ostatnich dekad. Pianista, kompozytor, aranżer, a także akordeonista – wszechstronny i nieprzewidywalny. Znany od lat 80. jako ceniony sideman, współtwórca wielu projektów, ale to dekada lat 90. przyniosła mu rozgłos na skalę międzynarodową. To właśnie wtedy rozpoczął swoją jazzową reinterpretację muzyki Fryderyka Chopina – projekt śmiały, a zarazem genialny w swojej prostocie.

Płyta Chopin z 1994 roku – nagrana z jego triem – była nie tylko sukcesem artystycznym, ale i komercyjnym. Jagodziński jako jeden z pierwszych udowodnił, że polska muzyka klasyczna może z powodzeniem istnieć w idiomie jazzu. Ta twórczość przyniosła mu Fryderyka, Złotą Płytę oraz uznanie środowisk jazzowych w Polsce i za granicą.

Z czasem sięgał także po inne źródła inspiracji: twórczość Krzysztofa Komedy, Andrzeja Kurylewicza, Jerzego Wasowskiego, Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza, a nawet po polską muzykę ludową. Jagodziński nie przestał poszukiwać – komponował utwory większego formatu, jak Koncert fortepianowy g-moll na trio i orkiestrę symfoniczną czy Requiem na trio, chór i solistów jazzowych, które przyniosło mu nominację do Fryderyka 2023.

W ostatnich latach jego uwagę przyciągnął Jan Sebastian Bach – mistrz kontrapunktu. Efektem tego fascynującego spotkania jest album Trio – Bach (2020), gdzie barokowa polifonia spotyka się z jazzową improwizacją. I znów – nominacja do Fryderyka, kolejne granice przesunięte.

Adam Cegielski – kontrabasista fundament

Kontrabas Adama Cegielskiego to filar, na którym opiera się całe brzmienie Tria. Jest jednym z najbardziej doświadczonych i cenionych kontrabasistów jazzowych w Polsce. Jego gra cechuje się nie tylko perfekcyjną techniką, ale także wyczuciem stylu i głębokim zrozumieniem muzyki – zarówno tej klasycznej, jak i jazzowej.

Z Andrzejem Jagodzińskim współpracuje od dekad – wspólnie tworzyli projekt „Chopin”, nagrywali niezliczone płyty, koncertowali w Polsce i za granicą. Cegielski wnosi do zespołu coś niezwykle cennego: stabilność rytmiczną i harmoniczną, a zarazem otwartość na improwizację i dialog.

Nie jest kontrabasistą, który pozostaje w cieniu. Jego partie często wchodzą w interakcję z fortepianem, budują napięcie, opowiadają własne historie. W muzyce Bacha odnajduje się równie swobodnie jak w jazzowych balladach Komedy czy w ludowych frazach przetworzonych przez Jagodzińskiego. To muzyk o niesamowitej intuicji i wrażliwości.

Czesław „Mały” Bartkowski – perkusista legenda

Trzeci z filarów Tria to Czesław „Mały” Bartkowski – żywa legenda polskiego jazzu. Karierę rozpoczął u boku samego Krzysztofa Komedy, z którym nagrał m.in. kultową płytę Astigmatic. Jego perkusja to historia polskiego jazzu zapisana w rytmie.

Bartkowski grał z gigantami: Komedą, Stańką, Namysłowskim, Szukalskim. Jego styl cechuje elegancja, umiar i narracja. Nigdy nie dominuje – ale zawsze prowadzi. W Trio Jagodzińskiego jest tym, który łączy wszystko w całość: reaguje błyskawicznie na zmiany dynamiki, koloruje utwory subtelnymi przejściami, potrafi też uderzyć z mocą, kiedy trzeba. Ma w sobie klasę wielkiego mistrza i świeżość młodego muzyka – nawet po dziesięcioleciach gry.

W projektach „Chopin”, „Bach” czy „Komeda” jego bębny nie tylko podtrzymują puls, ale często stanowią odrębny głos w muzycznym dialogu. Bartkowski to artysta, który nie przestaje być ciekawy dźwięku – i który wciąż potrafi zaskoczyć.

Trio jak organizm – trzy osobowości, jedno brzmienie

To, co łączy tych trzech muzyków, to nie tylko wspólna historia i setki koncertów. To głęboka artystyczna relacja, wzajemne zaufanie i wspólny język muzyczny. Ich koncerty są pełne przestrzeni, ciszy, napięcia i emocji – słucha się ich jak jednej, trójgłosowej opowieści.

Dziś Andrzej Jagodziński Trio to instytucja – symbol klasy, artyzmu i muzycznej odwagi. Każdy z nich to indywidualność, ale razem tworzą jeden z najważniejszych zespołów w historii polskiego jazzu.

Już po raz kolejny gościnna gmina Rewal była gospodarzem uroczystości z udziałem żołnierzy Wojska Polskiego. W sobotę 12 lipca 2025 r. w wyjątkowym miejscu, na placu przed latarnią morską w Niechorzu przysięgę wojskową złożyło ponad 100 nowych żołnierzy  14. Zachodniopomorskiej Brygady Obrony Terytorialnej. Wydarzenie zgromadziło licznie przybyłe rodziny, mieszkańców regionu oraz przedstawicieli władz samorządowych i wojskowych. Wśród gości honorowych znaleźli się m.in. poseł na Sejm RP Artur Łącki, wicewojewoda zachodniopomorski Bartosz Brożyński oraz gospodarz gminy, wójt Konstanty Tomasz Oświęcimski.

Przysięga wojskowa jest aktem ślubowania wyrażającym cele i zadania postawione żołnierzom przez ich narody. Jest zobowiązaniem żołnierzy wobec państw i narodów, stanowi źródło ich siły moralnej. To uroczysty akt przyrzeczenia składanego według określonej roty na sztandar, banderę lub działo, po ukończeniu przez żołnierzy szkolenia unitarnego. Przysięga jest najwyższym zobowiązaniem żołnierza wobec państwa i narodu.

– Dzisiejsza uroczystość to dla nich wyjątkowy moment. Z ogromną dumą i radością obserwujemy symboliczny początek ich drogi w szeregach Wojska Polskiego. Przysięga Wojskowa to uroczysty akt, który symbolizuje gotowość do obrony ojczyzny i wierności jej obywatelom. To dzień, który na zawsze pozostanie w pamięci naszych żołnierzy – mówił płk Dariusz Szypura, dowódca 14. Zachodniopomorskiej Brygady Obrony Terytorialnej.

Podczas ceremonii głos zabrał również wicewojewoda zachodniopomorski, Bartosz Brożyński, który podziękował nowym żołnierzom za ich wybór i gotowość do służby.

– To żołnierze, którzy przyjęli to wielkie zobowiązanie służyć naszej ojczyźnie. I dzisiaj można z podniesioną głową powiedzieć, że na co dzień służycie Polsce, ale tak naprawdę służycie lokalnym społecznościom. I zawsze wtedy, kiedy inne służby, szczególnie w sytuacjach kryzysowych, potrzebują waszego wsparcia, wy zawsze wyciągacie pomocną dłoń – mówił wicewojewoda.

Ślubowanie jest zwieńczeniem szesnastodniowego szkolenia podstawowego, podczas którego przyszli żołnierze uczyli się m.in. obsługi broni, strzelania, taktyki, nauki udzielania pomocy medycznej. W 14. Zachodniopomorskiej Brygadzie Obrony Terytorialnej służy ponad 1200 żołnierzy. Przez cały miniony weekend blisko 1300 ochotników WOT, w 15 województwach wypowiedziało słowa przysięgi wojskowej.

Uroczystość w Niechorzu dopełniło złożenie ślubowania dziewięciu nowych podoficerów XIII- edycji bazowego kursu podoficerskiego SONDA. W ramach wydarzenia, przedsięwzięciu towarzyszyły pokazy sprzętu wojskowego 12 Brygady Zmechanizowanej oraz stoiska promocyjne: 14. Zachodniopomorskiej Brygady Obrony Terytorialne, Policji, Morskiego Oddziału Straży Granicznej w Świnoujściu, Wojskowego Centrum Rekrutacji w Świnoujściu, Ochotniczej Straży Pożarnej w Niechorzu i Nadleśnictwa Gryfice. Wielką atrakcją dla gości uroczystości był żołnierski poczęstunek – tradycyjna grochówka z kotła.